10 zł 2004 r. – Aleksander Czekanowski – Polscy Podróżnicy i Badacze

10 zł 2004 r. – Aleksander Czekanowski – Polscy Podróżnicy i Badacze10 zł 2004 r. – Aleksander Czekanowski – Polscy Podróżnicy i Badacze   Nominał: 10 zł Stop: Ag 925/1000 Średnica: 32 mm Masa: 14,14 g Stempel: lustrzany Nakład: 45.000 Data emisji: 19 marca 2004 Stan: I (menniczy / L) Srebrna moneta kolekcjonerska o nominale 10 zł wyemitowana przez NBP w ramach serii "Polscy Podróżnicy i Badacze" dla uhonorowania postaci Aleksandra Czekanowskiego (1833-1876). Uwaga! Fotografia monety ma charakter poglądowy i ogólny, może więc odbiegać np. kolorystycznie od oryginału. Szczegóły dotyczące stanu zachowania znajdują się w opisie monety. Aleksander Piotr Czekanowski (ur. 12 lutego 1833 w Krzemieńcu na Wołyniu, zm. 30 października 1876 w Petersburgu) – polski podróżnik i geolog. Badacz Syberii Środkowej. W 1850 r. rozpoczął studia medyczne na uniwersytecie w Kijowie. Nie mając jednak zamiłowania do medycyny, skierował swe zainteresowania ku naukom przyrodniczym a szczególnie geologii. W 1855 r. przeniósł się na uniwersytet w Dorpacie, gdzie na wydziale geologii przez dwa lata słuchał wykładów z mineralogii. Po ukończeniu studiów w 1857 r. wrócił do Kijowa, gdzie pracował nad zbiorami miejscowego uniwersytetu. Przed powstaniem styczniowym w jego mieszkaniu zbierała się elita młodzieży. Podejrzany o udział w powstaniu, Czekanowski został aresztowany w 1863 r. i zesłany na Syberię, początkowo na Zabajkale koło Czyty, potem na zachód od jeziora Bajkał. Już w drodze gromadził i porządkował zbiory, posługując się lupą sporządzoną ze stłuczonej karafki. Po przeniesieniu go w okolice Bratskiego Ostroga nad Angarą kilka lat żył w nędzy. Mimo srogiego klimatu i ciężkiej pracy u chłopów nie porzucił pracy naukowej. Studiował geologię tzw. Lądu Angary, dokonując obserwacji meteorologicznych za pomocą przyrządów własnego pomysłu. Z trudnej sytuacji wybawił go w 1866 r. Fryderyk Schmidt, poznany jeszcze w Dorpacie. Nabył on zgromadzone przez Czekanowskiego zbiory oraz zamawiał dalsze, zaopatrywał go także w książki. Dwa lata później uzyskał u władz zwolnienie Czekanowskiego z prac przymusowych i przeniesienie go do Irkucka zaczął działać w Syberyjskim Oddziale Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego, m.in. prowadząc badania w południowej części guberni irkuckiej (1869-71). W 1871 razem z Wiktorem Godlewskim oraz Benedyktem Dybowskim dokonał badań północnej części jeziora Chubsuguł w Mongolii. Badał również tereny górnego biegu Dolnej Tunguzki i notował spostrzeżenia z wyprawy przez Oleniok. Napisał pierwsze wiarygodne dane o geologii rej. Dolnej Tunguski (1873), południowego biegu Leny oraz rej. Oleniok (1874 – 75). Na Dolnej Tunguskie odkrył pokłady węgla i grafitu. W 1876 pozwolono mu przyjechać do Petersburga, gdzie rozpoczął prace związane z opracowaniem zebranych materiałów geograficznych, geologicznych i paleontologicznych. Zbiory botaniczne i zoologiczne zebrane przez Czekanowskiego zostały opisane przez szereg innych uczonych. Swoje obserwacje z wszystkich wypraw zawarł w wielu publikacjach, które jednak nie są w pełni znane w Polsce. Poza działalnością pisarską zajmował się również kolekcjonowaniem skamielin roślin i owadów. Zmarł śmiercią samobójczą; istnieje również teoria, że nieświadomie przedawkował leki. Jego imieniem nazwano pasmo górskie na Syberii między rzekami Leną i Oleniok – Góry Czekanowskiego oraz ulicę w Lublinie (dzielnica Wrotków) oraz w Zielonej Górze na Osiedlu Uczonych. Na jego cześć nazwano kopaliny roślin okresu kredowego. (wg Wikipedii)
Cena, najlepsze ceny tutaj: 10 zł 2004 r. – Aleksander Czekanowski – Polscy Podróżnicy i Badacze