2 zł, Gdynia

2 zł, 2011 r. – Gdynia

Miasta w Polsce – Gdynia
Nominał: 2 zł
Próba (stop): CuAl5Zn5Sn1
Wymiary: Ø 27,00 mm
Masa: 8,15 g
Stempel: zwykły
Wielkość emisji: 800 tys.
Orientacyjna data wejścia do obiegu: grudzień 2011
Stan: menniczy (L)

Moneta o nominale 2 zł ze stopu Nordic Gold wyemitowana w ramach nowej serii „Miasta w Polsce” poświęcona nadmorskiej Gdyni.

Gdynia – miasto położone w północnej Polsce, nad Zatoką Gdańską, w województwie pomorskim, wchodzące w skład Trójmiasta.

Prawa miejskie Gdynia uzyskała 10 lutego 1926 r. Impulsem do rozwoju miasta była budowa portu, który powstał w celu zapewnienia Polsce dostępu do morskich szlaków i bazy marynarki wojennej wobec niepewnej sytuacji w Wolnym Mieście Gdańsk. Szybki napływ ludności i dynamiczny rozwój portu sprawiły, że w ciągu kilkunastu lat po nadaniu praw miejskich Gdynia ze wsi rybackiej przekształciła się w miasto zamieszkane przez 127 tys. osób w 1939 (obecnie ok. 250 000).

W Gdyni znajduje się 2. pod względem przeładunków port morski w Polsce. Jego specjalizacją są przeładunki kontenerów. Mimo tego uchodzi on za najbardziej wszechstronny z portów na polskim wybrzeżu. Jest również głównym portem pasażerskim Trójmiasta.

Gdynia jest siedzibą wielu firm z branży gospodarki morskiej – stoczni, przedsiębiorstw powiązanych z funkcjonowaniem portu, armatorów, agencji żeglugowych, firm brokerskich, transportowych i spedycyjnych.

Największym teatrem w Gdyni jest Teatr Muzyczny im. Danuty Baduszkowej. Istniejący od 1958 obiekt dysponuje drugą pod względem wielkości sceną w kraju. Prócz ramowych spektakli odbywa się w nim corocznie Festiwal Polskich Filmów Fabularnych, Gdynia Summer Jazz Days oraz Festiwal Szekspirowski.

Od 1986 r. w Gdyni odbywa się Festiwal Polskich Filmów Fabularnych (od 2010 r. w maju, wcześniejsze edycje miały miejsce we wrześniu). Podczas festiwalu w Teatrze Muzycznym wyświetlane są filmy fabularne produkcji polskiej, a najlepszym z nich przyznawane są Złote Lwy. Z kolei Teatr Miejski od 2006 r. gości Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych R@port. W jego ramach odbywają się inscenizacje sztuk współczesnych polskich autorów, a najlepszym spektaklom przyznawane są nagrody pieniężne.

Wielką atrakcją miasta są ORP „Błyskawica” i stojący obok „Dar Pomorza”.

Niszczyciel ORP Błyskawica, funkcję okrętu-muzeum pełni od 1976. Wybudowana w brytyjskiej stoczni jednostka służyła w Marynarce Wojennej RP w latach 1939-46, powróciła do Polski w 1969 i kilka lat później przycumowała w Gdyni jako pływające muzeum.

Żaglowiec Dar Pomorza, funkcję statku-muzeum pełni od 1983. W 1929 został zakupiony we Francji i pełnił funkcję fregaty szkolnej Szkoły Morskiej w Gdyni.

Największymi państwowymi uczelniami w mieście są Akademia Marynarki Wojennej oraz Akademia Morska, które związane są z nadmorskim charakterem Gdyni. Pierwsza z nich, została zlokalizowana na Oksywiu w 1946 decyzją marsz. polski Michała Rola-Żymierskiego. Podlega Marynarce Wojennej, kształci oficerów i podchorążych oraz osoby cywilne. Druga, która została przeniesiona w 1930 z Tczewa do Gdyni, edukuje przyszłych oficerów marynarki handlowej jak i specjalistów związanych z gospodarką morską. Ponadto w Śródmieściu znajdują się dwa z wydziałów Uniwersytetu Gdańskiego. Są nimi Wydział Biologii oraz Wydział Oceanografii i Geografii. Rozbudowa ich siedziby, mieszczącej się w jednym budynku, została ukończona w 2004.

W Gdyni funkcjonują też uczelnie prywatne, takie jak Pomorska Wyższa Szkoła Humanistyczna, Wyższa Szkoła Administracji i Biznesu im. Eugeniusza Kwiatkowskiego, Wyższa Szkoła Komunikacji Społecznej oraz Wyższa Szkoła Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych i Politycznych.

W styczniu 2010 r. z inicjatywy środowiska filmowego w mieście powstała też Gdyńska Szkoła Filmowa. Jej program nauczania obejmuje zarówno zajęcia z filmu fabularnego, jak i filmu dokumentalnego, prowadzone szczególnie pod kątem nauczania reżyserii i sztuki operatorskiej filmu

(wg Wikipedii 

Ten produkt w najlepszej cenie kupisz tutaj (skopiuj tytuł posta, następnie kliknij obok i wklej w wyszukiwarkę): Numizmatyka, monety, akcesoria numizmatyczne, sklep numizmatyczny

2 zł, Mława

2 zł 2011, Mława

Miasta w Polsce
Nominał: 2 zł
Próba (stop): CuAl5Zn5Sn1
Wymiary: Ø 27,00 mm
Masa: 8,15 g
Stempel: zwykły
Wielkość emisji: 800 tys.
Orientacyjna data wejścia do obiegu: grudzień 2011
Stan: menniczy

Moneta o nominale 2 zł ze stopu Nordic Gold wyemitowana w ramach nowej serii „Miasta w Polsce” poświęcona Mławie.

Mława – miasto powiatowe leżące na Mazowszu, na Wzniesieniach Mławskich, w pobliżu rz. Mławki, tuż przy granicy z województwem warmińsko-mazurskim. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa ciechanowskiego. Wg danych z 26 czerwca 2009 miasto posiadało 30 423 mieszkańców.

Historia:
1426 – 2 lipca trzej książęta mazowieccy: Siemowit V, Trojden II i Władysław I odbywają w Mławie posiedzenie sądu książęcego.
1429 – 13 lipca nadanie praw miejskich. Książęta mazowieccy nadają Mławie przywilej lokacyjny na prawie chełmińskim.
1477 – prawdopodobny rok wzniesienia pierwszego murowanego kościoła – kościół parafialny na rynku pod wezwaniem Św. Trójcy.
1495 – Mława przestała być miastem książęcym i została przez króla Jana Olbrachta włączona do ziem Królestwa Polskiego stając się częścią dóbr królewskich.
1521 – podczas wojny pruskiej Mławę najechały i złupiły wojska krzyżackie, w mieście wybuchł wielki pożar
Pod koniec XVI w. Janusz Grabowski wykupił wójtostwo Mławy z rąk prywatnych[5]
1659 – wojska szwedzkie spaliły Mławę.
1795 – Mława przechodzi pod panowanie Prus (III rozbiór Polski)
1797 – władze zaborcze zorganizowały getto żydowskie
1807 – Mława została włączona do Księstwa Warszawskiego.
1815 – Mława została włączona do Królestwa Polskiego.
1869 – popowstaniowe represje, carskie władze zamykają szkołę powiatową.
1877 – oddanie do użytku linii kolejowej, dworca, powstaje komora celna i warsztaty kolejowe
1914 (lipiec i sierpień) – miasto na przemian czternaście razy zajmowane przez wojska niemieckie i rosyjskie.
1923 – data założenie Miejskiego Klubu Piłkarskiego – Mławianka Mława
1925 – została uruchomiona elektrownia miejska
1930 – w Mławie złożył wizytę prezydent Ignacy Mościcki.
1939 – II wojna światowa
1-4 września bitwa pod Mławą.
Mława została przyłączona do Rzeszy Niemieckiej
do 1942 – wymordowanie przez Niemców 6.500 mławskich Żydów
1945 – 18 stycznia Niemcy zamordowali w żwirowni na Kalkówce pod Mławą 364 osoby.
1985 – w Mławie uroczystą wizytę złożył przedstawiciel stolicy apostolskiej arcybiskup Luigi Poggi.
1999 – Mława po raz kolejny stałą się miastem powiatowym

Najstarszym mławskim zabytkiem jest kościół parafialny pw. św. Trójcy – wybudowany w 1477 pierwotnie gotycki w latach 1882-1886 powiększony i całkowicie przebudowany w tzw. stylu toskańskim, w niektórych źródłach jego styl jest określany jako eklektyczny. Jedynymi pozostałościami po pierwotnym założeniu gotyckim jest okno w prezbiterium nad ołtarzem, łuk tęczowy oddzielający prezbiterium od nawy głównej i widoczna za ołtarzem bocznym w prawej nawie przypora zewnętrzna znajdująca się obecnie wewnątrz świątyni.

Wg Wikipedii 

Ten produkt w najlepszej cenie kupisz tutaj (skopiuj tytuł posta, następnie kliknij obok i wklej w wyszukiwarkę): Numizmatyka, monety, akcesoria numizmatyczne, sklep numizmatyczny

2 zł, Łódź

2 zł 2011, Łódź

Miasta w Polsce
Nominał: 2 zł
Próba (stop): CuAl5Zn5Sn1
Wymiary: Ø 27,00 mm
Masa: 8,15 g
Stempel: zwykły
Wielkość emisji: 800 tys.
Orientacyjna data wejścia do obiegu: październik 2011. Wysyłka około 20 października.
Stan: menniczy

Moneta o nominale 2 zł ze stopu Nordic Gold wyemitowana w ramach nowej serii „Miasta w Polsce” poświęcona Łodzi.

Łódź – miasto wojewódzkie w środkowej Polsce, położone na Wzniesieniach Łódzkich, na dziale wodnym I rzędu Wisły i Odry. Przejściowa siedziba władz państwowych w 1945 roku.

Ośrodek akademicki (6 uczelni państwowych oraz 20 prywatnych), a także kulturalny. Sześć kilometrów od centrum Łodzi znajduje się Międzynarodowy Port Lotniczy Łódź im. Władysława Reymonta.

Łódź jest trzecim miastem w kraju pod względem liczby ludności (742 387 osoby) i czwartym pod względem powierzchni (293,25 km2)

Historia miasta
Pierwsza wzmianka w dokumencie z 1332 r. (wieś Łodzia); prawa miejskie nadane w Przedborzu nad Pilicą w 1423 r., a wraz z nimi pozwolenie na organizowanie targów. Do końca XVII w. Łódź rozwijała się jako małe miasteczko rolnicze, będące własnością biskupstwa włocławskiego.
Okres najazdów szwedzkich w połowie XVII w. doprowadził do upadku i częściowego wyludnienia. W 1739 r. w Łodzi mieszkało raptem 97 rodzin. W 1777 r. Łódź liczyła 265 mieszkańców, a w mieście stało 66 domów.
Po II rozbiorze Polski w 1793 r. Łódź trafia do zaboru pruskiego. W tym czasie liczyła jedynie 250 mieszkańców, a obszar zabudowany obejmuje obecne Stare Miasto. W 1798 roku, wskutek sekularyzacji dóbr kościelnych, stała się miastem rządowym. Od 1807 roku należała do Księstwa Warszawskiego, od 1815 do Królestwa Polskiego.
W 1820 r. decyzją władz rządowych nastąpiło włączenie Łodzi do grona osad przemysłowych i przeznaczenie jej roli ośrodka tkackiego i sukienniczego. Przemawiały za tym warunki naturalne i prawne:
– państwowa własność ziemi – możliwość wydzielania działek osadnikom,
– duże zalesienie – drewno jako materiał budowlany i opałowy,
– liczne drobne rzeczki o dużym spadku (m.in. Ostroga/Łódka, Jasień, Olechówka) – energia do napędu maszyn.
Decyzja ta była początkiem okresu rozwoju "Łodzi przemysłowej". Do Łodzi przybywali głównie niemieckojęzyczni tkacze z Wielkopolski, Śląska, Saksonii, Czech, Brandenburgii i Moraw. Rejony te posiadały długą tradycję rzemiosła tkackiego, która jednak powoli chyliła się ku upadkowi wskutek procesów industrializacji, jak i utraty rynków zbytu związanej z nowym podziałem politycznym Europy po 1815 r.
Nastąpił gwałtowny rozwój Łodzi i przeobrażenie jej w ciągu kilkudziesięciu lat z małej mieściny (liczącej w 1830 r. 4 tys., a w 1865 r. 40 tys.) w przemysłową metropolię z 300 tys. mieszkańców w 1900 r. i 500 tys. w 1914 r.

Początki Łodzi wielkoprzemysłowej związane są z powstaniem kalisko-mazowieckiego okręgu przemysłowego, kiedy w mieście powstały wielkie manufaktury, m.in. kompleks fabryczny Ludwika Geyera, rozwijający się od 1828 r. – z pierwszą na terenach Królestwa Polskiego maszyną parową (1839 – znany dziś jako Biała Fabryka. W latach 30. XIX w. było to największe przedsiębiorstwo przemysłowe w Królestwie Polskim. Łódź eksportowała swoje wyroby głównie do Rosji i Chin.

Okres po upadku powstania listopadowego (1831) przyniósł bariery celne i pewną stagnację. Kolejny okres koniunktury napędził w drugiej połowie XIX w. rozwój rynku wewnętrznego, otwarcie w 1865 r. linii kolejowej Fabryczno-Łódzkiej do Koluszek na trasie kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, napływ taniej siły roboczej (po uwłaszczeniu chłopstwa) i ponowne otwarcie eksportu po zniesieniu przez Rosję granicy celnej w 1851 r., oraz wprowadzenie w 1877 r. tzw. złotych ceł na granicy Cesarstwa Rosyjskiego.

W tym czasie rosły fortuny przemysłowe Scheiblerów, Grohmanów, Poznańskich. Powstały pierwsze miejscowe banki (w 1872 r. z inicjatywy Karola Scheiblera – Bank Handlowy w Łodzi oraz Towarzystwo Kredytowe Miejskie w Łodzi), udzielające głównie kredytów handlowych. Rósł też udział lokalnego kapitału w bankach warszawskich. Łódź stała się miejscem wielkich szans, głównie dla Żydów, Niemców, Polaków i Rosjan – przysłowiową Ziemią Obiecaną (jest to publicystyczne określenie Łodzi, będące tytułem powieści W. Reymonta). Ich ślady są ciągle czytelne w dzisiejszym mieście w postaci zespołów pofabrycznych, zabytków architektonicznych, świątyń czy cmentarzy. W l. 1902-1903 wybudowano prywatną Kolej Warszawsko-Kaliską, łączącą Łódź z Warszawą przez Łowicz na wschodzie oraz przez Sieradz z Kaliszem na zachodzie. Przedłużenie w 1906 linii z Kalisza do Ostrowa Wielkopolskiego dało Łodzi bezpośrednie połączenie z niemiecką siecią kolejową.

Mimo swoich rozmiarów i pojedynczych inwestycji Łódź pozostawała w ogromnej mierze ignorowana przez centralne władze rosyjskie i rażąco niedoinwestowana pod względem infrastruktury transportowej, technicznej i społecznej. Kilkusettysięczne miasto posiadało jedynie godność siedziby powiatu, podlegając gubernatorowi rezydującemu w kilkunastokrotnie mniejszym Piotrkowie. Nie istniały połączenia kolejowe w kierunku północno-zachodnim (Konin, Poznań), północnym (Kutno, Toruń) oraz południowym (Piotrków, Częstochowa, Zagłębie Dąbrowskie). Brak było sieci kanalizacyjnej i wodociągowej, szkolnictwo stało na niskim poziomie.

5 grudnia 1914, po klęsce poniesionej przez wojska rosyjskie w bitwie pod Łodzią, administracja rosyjska rozpoczęła ewakuację z miasta. 6 grudnia do Łodzi wkroczyły wojska niemieckie, rozpoczynając niespełna czteroletni okres okupacji miasta.

W listopadzie 1918 r. Łódź weszła w skład tworzącego się państwa polskiego. Stanowiąc drugi co do wielkości ośrodek miejski w Polsce, Łódź po raz pierwszy w historii uzyskała rangę ośrodka administracji regionalnej, stając się siedzibą władz wojewódzkich. W 1924 r. wybudowano brakujące połączenie kolejowe w kierunku północnym, łącząc Łódź (przez Zgierz) z Łęczycą i Kutnem, a w konsekwencji z Toruniem i Gdańskiem. Jednak ze względu na silną pozycję mniejszości narodowych w mieście (w 1931 r. wśród 357 tys. mieszkańców Łodzi było 59% Polaków, 31,7% Żydów oraz 8,9% Niemców) i jego przemysłowy charakter Łódź pozbawiona była poważniejszego wsparcia inwestycyjnego ze strony państwa polskiego, co zrzuciło cały ciężar rozwoju infrastruktury na barki lokalnego samorządu. Magistrat jako pierwszy wprowadził w 1919 r. powszechny obowiązek szkolny, sfinansował budowę sieci szpitali i nowoczesnych szkół podstawowych, a w r. 1930 wydatnie wsparł utworzenie w Łodzi jednego z pierwszych w Europie muzeów sztuki współczesnej. Do 1939 r. nie ulokowano jednak w Łodzi uniwersytetu ani żadnej innej państwowej instytucji kulturalnej o większym znaczeniu. Jedną z głównych inwestycji transportowych kraju – magistralę węglową – wytyczono w l. 1928-1933 35 km na zachód od Łodzi, zaprzepaszczając szanse na dogodne połączenie miasta z południem kraju.

Łódź została zajęta przez wojska niemieckie 8 września 1939 r. Decyzją Hitlera miasto wcielono do Rzeszy i zmieniono jego nazwę na Litzmannstadt. Stworzono całkowicie nowe, niemieckie nazewnictwo ulic i dzielnic. Nazistowska administracja odizolowała całą żydowską ludność miasta (ok. 200 tys. osób) w getcie utworzonym w 1940 r. na Bałutach. Łódzcy Żydzi, stłoczeni przez Niemców w niezwykle trudnych warunkach bytowych i dziesiątkowani przez choroby i głód, zostali w l. 1942-1944 niemal w całości wymordowani, przede wszystkim w obozie zagłady w Chełmnie nad Nerem. Końca władzy hitlerowskiej doczekało w łódzkim getcie jedynie 877 osób. Deportacje i prześladowania spotkały także ludność polską. w latach 1939-45 wysiedlono z rejencji łódzkiej około 444 tys. osób narodowości polskiej (25% ludności). W miejsca po wysiedlonych Polakach naziści prowadzili zasiedlanie w ramach akcji zwanej Heim ins Reich Niemcami przywiezionymi z ZSRR, Rumunii, Litwy, Łotwy i Estonii.

W okresie okupacyjnym w mieście znajdowało się szereg obozów przesiedleńczych, Getto dla Żydów, Obóz koncentracyjny Radogoszcz, Obóz koncentracyjny dla dzieci polskich od lat 2 do 16. Miejsca zbrodni nazistowskich dokonanych na Żydach i Polakach upamiętnia w regionie łódzkim Szlak pamięci ofiar hitlerowskiego ludobójstwa.

W czasie II wojny światowej ludność Łodzi zmniejszyła się z 670 do 300 tys. mieszkańców, co było spowodowane wymordowaniem przez hitlerowców ludności żydowskiej i wysiedleniem dużej części Polaków oraz powojennymi wyjazdami Niemców.

Znacznym zniszczeniom uległ przemysł, zniszczonych było wiele budynków, a maszyny zniszczone lub rozkradzione. Mimo trudności reaktywowano produkcję w łódzkich zakładach w szybkim tempie.

Dopiero w okresie powojennym w Łodzi utworzono pierwsze wyższe uczelnie, miasto ponownie stało się także siedzibą władz województwa.

W Łodzi, zaraz po wojnie powstała Wytwórnia Filmów Fabularnych, przy Łąkowej 29.

Wg Wikipedii

 

Ten produkt w najlepszej cenie kupisz tutaj (skopiuj tytuł posta, następnie kliknij obok i wklej w wyszukiwarkę): Numizmatyka, monety, akcesoria numizmatyczne, sklep numizmatyczny

Polskie okręty – nowa seria monet okolicznościowych 2 zł (Ng)

NBP zaktualizowało plan emisyjny monet kolekcjonerskich i okolicznościowych na rok 2012. Po raz pierwszy pojawiła się w nim wzmianka o nowej serii monet 2 zł “Okręty polskie”. Niewątpliwie będzie to wielka gratka nie tylko dla miłośników numizmatyki ale wszystkich interesujących się morzem i historią Polskiej Marynarki Wojennej.
Szkoda tylko, że nic nie słychać o planach emisji również srebrnych monet kolekcjonerskich z polskimi okrętami. Na pewno mogły by one przyciągnąć do kolekcjonowania monet pasjonatów morza i szeroko pojętej żeglugi.

Możemy trochę pospekulować jakie okręty będą w ramach serii uhonorowane. Można się spodziewać pierwszego polskiego galeonu “Smok” oraz okrętu “Święty Jerzy” – flagowego polskiego galeonu admirała Arenda Dickmanna, zwycięzcy bitwy pod Oliwą (28 listopada 1627).
Józef Wójcicki w swojej książce “Dzieje Polski nad Bałtykiem” wymienia jeszcze ponad 30 okrętów, które pływały w XVI i XVII wieku pod polską banderą ale “Smok” i “Święty Jerzy” są niewątpliwie najbardziej znane.

Polska Marynarka Wojenna odrodziła się po 1918 roku wraz z odzyskaniem przez nasz kraj niepodległości. Początkowo w jej skład wchodziły poniemieckie trałowce i torpedowce ale dzięki wielkim wyrzeczeniom i ofiarności polskiego społeczeństwa do służby weszły nowoczesne, wybudowane za granicą niszczyciele (“Wicher”, “Burza”, “Grom”, “Błyskawica”), okręty podwodne (“Ryś”, “Wilk”, Żbik”, “Sęp”, “Orzeł”) i jeden stawiacz min “Gryf”. Wszystkie z nich zasługują na uwiecznienie w nowej serii ale najprawdopodobniej największe szanse ma ORP “Orzeł” i ORP “Błyskawica” ze względu na ich wyjątkowe osiągnięcia w czasie II wojny światowej.

Z kategorii największe polskie okręty możemy wyróżnić wydzierżawione od Royal Navy lekkie krążowniki ORP “Dragon” i “ORP “Conrad”.

Z polskich okrętów doby PRL jedynym charakterystycznym okrętem jest postradziecki niszczyciel rakietowy ORP “Warszawa” (1988-2003) – okręt flagowy polskiej floty.

Ze współczesnych okrętów III RP na uwagę zasługują sprezentowane przez USA dwie fregaty rakietowe ORP “Gen. T. Kościuszko” (od 2002 r.) i ORP “Gen. K. Pułaski” (od 2000 r.).

100 zł, 20 zł, 10 zł, 2 zł. Smoleńsk – Pamięci ofiar 10.04.2010 r.

Smoleńsk. Narodowy Bank Polski (NBP) upamiętni rocznicę katastrofy w Smoleńsku serią monet: Pamięci ofiar 10.04.2010 r.

Narodowy Bank Polski dodał do planu emisyjnego cztery monety o tematyce “katastrofa smoleńska”.
 
metal: złoto Au 900, średnica Ø 21,00 mm, masa 8,0 g, nakład 5000 sztuk. Z wizerunkiem pary prezydenckiej – Maria Kaczyńska, Lech Kaczyński
 
 metal: srebro Ag 925, średnica Ø 38,61, masa 28,28 g, nakład 50000 sztuk. Z wizerunkiem samolotu TU-154M, brzozy – upamiętniająca wszystkie ofiary katastrofy smoleńskiej. 
 
Moneta Smoleńsk 10 zł Pamięci ofiar 10.04.2010 r. metal: srebro Ag 925, średnica Ø 32,00, masa 14,14 g, nakład 30000 sztuk. Z wizerunkiem prezesa NBP – Sławomira Skrzypka.

Moneta Smoleńsk 2 zł Pamięci ofiar 10.04.2010 r.
nakład 800 tys. sztuk. Upamiętniająca wszystkie ofairy katastrofy smoleńskiej.

O katastrofie smoleńskiej:
 

Była to druga pod względem liczby ofiar katastrofa w historii lotnictwa polskiego i największa pod względem liczby ofiar katastrofa w dziejach Sił Powietrznych RP. Katastrofy nie przeżyła żadna z osób obecnych na pokładzie. Największą katastrofą lotniczą w historii lotnictwa polskiego była Katastrofa lotnicza w Lesie Kabackim – katastrofa lotnicza samolotu pasażerskiego Ił-62M SP-LBG Tadeusz Kościuszko Polskich Linii Lotniczych LOT, która wydarzyła się 9 maja 1987 w czasie lotu nr LO 5055 na trasie Warszawa – Nowy Jork, w trakcie podchodzenia do lądowania awaryjnego, po awarii silników. W wyniku katastrofy śmierć na miejscu poniosły 183 osoby – wszyscy znajdujący się na pokładzie samolotu, a sam samolot został zniszczony. Zniszczone zostały również drzewa w Lesie Kabackim na obszarze prostokąta o wymiarach około 370 × 50 metrów.
 
 Katastrofa polskiego samolotu wojskowego w Smoleńsku – katastrofa lotnicza, do której doszło 10 kwietnia 2010 roku o godz. 8:41:06 czasu środkowoeuropejskiego (CEST) (10:41:06 czasu moskiewskiego). Zginęło w niej 96 osób: prezydent RP Lech Kaczyński z małżonką, ostatni prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, wicemarszałkowie Sejmu i Senatu, grupa parlamentarzystów, dowódcy wszystkich rodzajów Sił Zbrojnych RP, pracownicy Kancelarii Prezydenta, duchowni, przedstawiciele ministerstw, instytucji państwowych, organizacji kombatanckich i społecznych oraz osoby towarzyszące, stanowiący delegację polską na uroczystości związane z obchodami 70. rocznicy zbrodni katyńskiej, a także załoga samolotu.

 

Źródło: Wikipedia
Monety: Smoleńsk
Producent: Mennica Polska
Emitent: Narodowy Bank Polski / NBP
Sprzedaż monet Smoleńsk: sklep numizmatycznyNumizmato – Warszawa, także wysyłka